De laatste etappe in Colombia :-(

Hallo allemaal,

Hier zijn we dan weer met ons laatste bericht vanuit Bogota, Colombia….. Na een geweldige tijd hier te hebben gehad vertrekt ons vliegtuig vanavond naar Lima (Peru) voor het volgende avontuur. Maar voordat we starten met verhalen over Peru, willen we jullie graag laten weten wat we de afgelopen week in Colombia hebben gedaan!

Na ons laatste bericht hadden we spontaan besloten om nog een dag extra in Santa Fé de Antioquia te blijven. We hadden in de avond een aardige Colombiaan, genaamd Léon, ontmoet die ons graag meer van de stad wilde laten zien en meer over ons wilde weten. Hier maakten wij graag gebruik van. Zo gezegd zo gedaan gingen we de volgende ochtend op stap met Léon. Hij heeft ons de prachtige koloniale gebouwen van binnen en ons nog wat van de omgeving laten zien. Léon was een journalist bij een lokale magazine, dus had handige ingangen. Na nog een leuke extra dag te hebben gehad in Santa Fé vertrokken we dan toch echt de volgende dag naar Medellin.

Na een korte rit van ongeveer 2 uur kwamen we rond 12.00 uur aan in Medellin. Na ons geinstalleerd te hebben in een hotel hebben we weer lekker wat rondgewandeld in het centrum van Medellin. We waren van plan om de volgende dag ook wat rond te wandelen in de stad, maar we kregen een leuke tip van een medewerker in het hotel. Op circa 2 uur afstand van Medellin was er een bijzondere rots/steen die je kon beklimmen en waarbij je een prachtig uitzicht zou hebben over de omgeving. Dit leek ons een leuk uitstapje, aangezien we de eerste keer in Colombia Medellin ook al hadden bezocht en al weer wat van de sfeer geproefd hadden. De volgende dag namen we dus al vroeg in de ochtend de bus naar deze rots/steen genaamd ´El Peñol´. Eenmaal aangekomen op de plaats van bestemming zagen we een indrukwekkend grote rots/steen, met de vorm van een groot ei, te midden van een relatief vlak landschap. Aan de voet van deze rots/steen lag een groot meer met daarin wat eilandjes waarop huizen gebouwd waren. Het zag er prachtig uit. Na aan de voet van de rots/steen een flesje Colombiana (een Colombiaans frisdrankje dat een beetje smaakt als Fernandes) te hebben gedronken klommen we met een trap naar de top van de rots/steen. Bovenop de rots/steen was er nog een extra verhoging gebouwd zodat je op de top van de rots/steen kon staan. Bovenop hadden we een adembenemend uitzicht! Hoe de rots/steen daar ooit terecht is gekomen is tot nu toe nog een raadsel. Het zou kunnen komen door een vulkanische uitbarsting, een meteoriet uit de lucht of wat dan ook.... Na genoten te hebben van het prachtige landschap besloten we om naar een dorpje in de buurt te lopen. Hier hebben we een lekkere maaltijd genuttigd en zijn toen in de late middag weer teruggekeerd naar Medellin.

De volgende dag hebben we de laatste etappe afgelegd van onze reis door Colombia. We vertrokken in de ochtend naar de hoofdstad (en geboortestad van Fernando) van Colombia, Bogota. Dit was uiteindelijk een tocht van circa 9 uur in een zeer comfortabele bus. Het was al avond toen wij eenmaal aan waren gekomen en besloten maar vroeg naar bed te gaan, zodat we de volgende dag vroeg op konden staan om te genieten van de stad.

De eerste dag in Bogota hebben we het beroemde goud museum bezocht, Museo del Oro. Hierbij moet je dan denken aan een museum waarbij allerlei gouden voorwerpen uit de pre-columbiaanse tijd zijn uitgestald. Tijdens ons vorige bezoek aan Colombia hadden wij dit museum al bezocht, maar het blijft absoluut de moeite waard om dit museum voor de tweede keer te bezoeken. Na het bezoek aan deze museum hebben we wat gewandeld door de koloniale wijk La Candelaria en daarbij nog wat gebouwen van binnen bezichtigd. Al met al was het een heerlijk rustig dagje, waarbij we goed hebben genoten van deze wereldstad. De volgende dag in Bogota zijn we sportief begonnen. We wilden graag de Monserate bezoeken, dit is een kerk dat op een berg aan de rand van de stad gebouwd is. Om hier te komen kun je of een kabelbaan nemen of met de trap de berg beklimmen, zoals vele Colombianen op zondag doen. Wij besloten het laatste te doen, aangezien wij ons ook moeten voorbereiden op de 4-daagse Inca trail in Peru! We konden dus nog wel wat hoogtetraining gebruiken. Bogota ligt namelijk op 2700 meter hoogte en de Monserate ongeveer 400-500 meter hoger. Als je inspanning levert op deze hoogte is dat altijd zwaarder dan op zeeniveau, omdat er minder zuurstof in de lucht is. Uiteindelijk viel de klim ons reuze mee. In minder dan een uur waren we aan de top. Eenmaal boven aangekomen hebben we het indrukwekkende uitzicht over de stad aanschouwd. Na goed genoten te hebben van dit uitzicht zijn we weer met de trap naar beneden gegaan.

Na ons bezoek aan de Monserate hebben we beiden een aparte invulling gegeven aan de middag. Fernando ging naar een voetbalwedstrijd en Natascha ging enkele musea bezoeken. Tegen een uur of zeven ontmoetten we elkaar weer in het hotel. Iets later dan gepland omdat Fernando een verkeerde bus had gepakt vanaf het stadion en ergens anders uitkwam. Noodgedwongen moest hij een taxi terugnemen.

De maandag hebben we Bogota even verlaten. We gingen naar de bekende zoutcathedraal in Zipaquira. In dit gebied wordt een grote hoeveelheid zout gewonnen waarmee heel het land kan worden voorzien. De gids ter plaatse gaf zelfs aan dat men zich voor de komende zeshonderd jaar geen zorgen hoeft te maken. Dit om aan te geven dat er genoeg zout is voor de nabije en verre toekomst. Men had door de zoutmijn een hele route aangelegd. We liepen dus eigenlijk onder de grond waarbij we telkens stopten bij bouwwerken die van zout waren gemaakt. Het zag er allemaal mooi uit alleen waren we beiden van mening dat het wel allemaal een erg toeristisch gehalte had. We hadden ons in ieder geval vermaakt en nuttigden in het plaatsje nog even een typische maaltijd van Bogota; Ajiaco. Een stevige soep met kip, advocado, rijst, room en mais. Heerlijk! Bij terugkeer in Bogota was het al redelijk laat, maar niet te laat om nog even te wandelen. We wandelden richting La Candelaria om daar als avondmaaltijd even een paar empanadas te nuttigen. En na de Ajiaco genoten we ook van dit maaltje met volle teugen. Moe en voldaan keerden we terug naar het hotel om niet al te laat te gaan slapen.

Op dinsdag stonden we bijtijds op omdat we aardig wat plannen hadden voor deze dag. Zo wilden we naar het nationale museum gaan dat in een voormalig gevangenis is gebouwd. Bij aankomst werd het duidelijk dat wij niet de enige bezoekers waren. Naast ons en nog wat normale lieden was er eveneens een prive school met haar leerlingen aanwezig. Allen waren gekleed in nette en bekakte kleding, waardoor ze niet zouden misstaan in de omgeving van Wassenaar of Bloemendaal. Nee, zonder mensen geheel op hun uiterlijk te beoordelen waren we in dit kader van mening dat het ook overdreven kan worden. Wat een figuren. Verder vermaakten we ons prima in het museum waar allerlei kunstvoorwerpen uit Peru en Colombia werden tentoongesteld. Deze verschilden weer aanzienlijk met de voorwerpen die we in het Museu del Oro gezien hadden. Na toch wel een paar uurtjes verlieten we het museum om wat rond te slenteren door de stad. Althans, door een gedeelte ervan. In de avond bezochten we Erik, een Nederlandse jongen met wie we in 2005 door Colombia hebben gereisd en die al ongeveer vier jaar in Colombia woont. Samen met zijn Colombiaanse vriendin aten we wat en speelden we het typisch Colombiaanse spel Parques. Een beetje vergelijkbaar met mens-erger-je-niet, echter met meer mogelijkheden en diepgang. Het was een enerverende spelronde waarbij Natascha de eerste plaats had veroverd en Fernando de tweede plek innam. Om een uurtje of half een namen we de taxi terug en gingen we tevreden slapen. Het spel ging namelijk gepaard met een heuze inzet (nee, geen knikkers of rozijnen) en aangezien Natascha de winnaar was, was de portemonnee weer aangevuld. Een reden om eens lekker te dromen.

Vandaag is alweer onze laatste dag in Colombia. Na een maand te hebben gereisd staat het volgende avontuur weer te wachten. Een reis door Peru waar er tevens een reunie volgt met onze vriend Mark die in de volksmond Harrie wordt genoemd. Daarbij moet worden opgemerkt dat wij Harr mogen zeggen. Met Harr zullen wij in totaal zes weken door Peru en Bolivia gaan reizen. Onze tijd in Colombia was geweldig. We hebben veel gezien, geleerd en meegemaakt. Ondanks dat we al veel van dit prachtige land gezien hebben is er nog heel veel te ontdekken. We keren hier sowieso nog vele malen terug om deze reis van een maand weer een vervolg te geven. Het volgende bericht zal vanuit Peru geschreven worden.

Tot snel.

Groetjes,

Fernando & Natascha