De pracht van Suriname

Hallo allemaal,

Het schrijven of plaatsen van een verslag gebeurt altijd achter een computer. In heel Zuid-Amerika hebben we in diverse internetcafe’s de verslagen zitten typen. De locatie waar de daadwerkelijke tekst wordt geschreven is meestal een andere dan in het internetcafe. Meestal schreven we op papier in de omgeving waarover het verslag ging, waardoor de inspiratie nooit ontbrak. Zo uit het blote hoofd een verslag achter de computer schrijven is een beste opgave en vaak een vermoeiende.

Daar zitten we dan. Met een schriftje en een pen in de hand op een groot balkon in de warmte. Het uitzicht bestaat uit enkele huizen omringd door veel groen. De insectjes, waakhonden en het schamele verkeer zorgen voor de akoestiek. Wat een rust. Het kost geen moeite een voorstelling te maken van je oude dag op deze plek. Hier in het huis van Natascha’s nani (hindoestaanse benaming voor oma) verblijven we sinds woensdag 23 januari, bijna twee weken. Na Rio vlogen we naar Belem in het noorden van Brazil waar we overnachtten in een huis van iemand die Natascha’s mousi (hindoestaanse benaming voor tante) S. weer kende. Hier heben we nachtje geslapen alvorens in het vliegtuig richting Suriname te stappen.

De woensdag van 23 januari kwamen we in de avond dus aan op het vliegveld van Suriname. Hier werden we opgewacht door mousi S. Samen reden we richting het huis van Natascha’s nani waar tevens haar mousi woonachtig is. Daar aangekomen werd onze honger gestild met niet zomaar een maaltijd. De Surinaamse keuken hebben we lang moeten missen. Dat je dan je honger kunt stillen met Roti is natuurlijk meer dan geweldig! Het was 22.00 uur en wij aten op ons gemak. Een goed begin van de eindfase van onze reis was een feit.

Natascha is al vaker in Suriname geweest, voor Fernando was dit de eerste keer. Mousi S nam ons als een ware reisleidster naar de leukste plaatsen om even lekker te eten of wat te drinken. De sfeer is heel relaxed en erg gezellig. Een fantastische reis eindigen in Suriname lijkt perfect in het ideale plaatje te passen. De drukte van het reizen is eraf, maar het genieten gaat gewoon door. Ons eerste uitstapje maakten we naar het natuurpark Brownsberg. Hier kregen we alvast een voorproefje van de jungle. Tijdens deze dag hoorden we brulapen, zagen we mooie vogels en baadden we in de watervallen. Het was een zeer geslaagde dag die smaakte naar meer. Daarom boekten we een meerdaagse trip naar het binnenland van Suriname. De keuze viel op Arapahu dat gelegen is op ca. 1 uur en 15 minuten vliegen van de hoofdstad in de Corantijnrivier, op de grens met Guyana. Het gebied is onbewoond en vergelegen van dorpen. De tante van Natascha (mousi S) had ons dit geadviseerd, aangezien zij deze plek onlangs bezocht had.

Donderdag 31 januari was het dan zover, ons vertrek naar Arapahu zou op deze dag gaan plaatsvinden. Vanaf een klein vliegveld in Paramaribo, Zorg en Hoop, vertrokken we met een klein vliegtuigje naar het binnenland. De vliegrit was schitterend. Onder ons zagen we de prachtig kronkelende rivieren en verder alleen maar het groen van de jungle. De landing midden in de jungle was een geweldige ervaring want we landden op een eenvoudige landingsbaan op kortgewiekt gras en omgeven door bomen. Vanuit deze locatie moesten we nog een stukje afleggen tot onze verblijfplaats. Met ons reisgezelschap, dat bestond uit in totaal 6 personen, begonnen we eerst met een korte wandeling van ongeveer 20 minuten door de jungle. Vervolgens namen we plaats in een korjaal (houten langwerpige boot) die ons in anderhalf uur naar de plaats van bestemming bracht. Ook de rit in de korjaal was weer adembenemend. We vaarden midden in de jungle over de prachtige rivier zonder ook maar iemand tegen te komen. We waren echt in de middle of nowhere. Een bijzondere ervaring omdat we tijdens de reis op veel mooie plekken zijn geweest die reeds door het massatoerisme ontdekt is.

Onderweg zagen we van dichtbij twee mooie ara’s, grote rode papegaaien die in het Amazone gebied leven, en andere mooie vogels. Plotseling stonden we oog in oog met het eiland waarop we de komende dagen zouden verblijven………….Arapahu. we zagen voor ons een heuvelachtig eiland midden in de rivier met een strandje en mooie hutjes. De omgeving van het eiland was volledig groen. Nadat we aan wal waren gegaan, werden naar het recreatie- en eetgedeelte van het eiland gebracht voor onze eerste maaltijd. Deze bestond uit een van onze lievelingsgerechten, namelijk roti met kip. Na de maaltijd namen we intrek in onze hut met uitzicht op de rivier. Wat een prachtplaats! De middag brachten we door in de hangmatten die eveneens uitzicht op de rivier boden. We vielen al snel in slaap met geluiden van stromend rivierwater, fluitende vogels en krijsende ara’s op de achtergrond.

De omgeving was meer dan rustgevend. Het was onvoorstelbaar mooi en ongerept, omdat er simpelweg niet veel mensen zijn. Nog nooit zagen we zoveel mooie vogels en vlinders midden in de natuur. Na het heerlijke middagdutje in de hangmat kletsten we wat met onze medereizigers. Een van hen was een oudere man van 72 jaar die jarenlang een eigen goudzoekbedrijf had en daardoor veel in de binnenlanden van Suriname had doorgebracht. Hij wist ons hierdoor zeer interessante verhalen te vertellen over zijn avonturen. Al snel was het weer etenstijd en nuttigden we wederom een heerlijke maaltijd. Na het eten gingen de anderen vroeg slapen. Wij bleven nog op om naar de sterrenhemel te staren. Omdat het zo donker was, konden we heel veel sterren zien. Na dit schitterende aanzicht besloten we om ons bed in te duiken.

De volgende ochtend stonden we al om 6.30 uur op om de zonsopgang vanaf ons balkon gade te slaan. Het was bijzonder om de kleuren van de lucht te zien veranderen en de vogels te horen ontwaken. Na dit mooie schouwspel schoven we aan bij het ontbijt onder een enorm grote kankantrie boom die voor de boslandcreolen heilig is. Na het ontbijt maakten we met onze gids een wandeling over het eiland richting een waterval. Tijdens de wandeling kregen we van de gids uitleg over de planten en bomen. Ook liet hij ons een voetspoor zien van een jaguar. Ja, de gids was scherp en zag alles. Niet gek natuurlijk. De man is opgegroeid in dit gebied, zodat ie de natuur op z’n duimpje kent. Eenmaal aangekomen bij de waterval werd er genoten van het aanzicht.

In de namiddag, rond een uur of vier, bezochten we met dezelfde gids een stroomversnelling waar we lekker in konden liggen alsof het een kuuroord was. Slechts met z’n tweeen waren we nu midden in de ongerepte natuur en genoten we van het lauwe water. Dat was weer eens wat anders dan het ijskoude zeewater van Rio de Janeiro! In de avond wilden we ook graag wat ondernemen, we gingen kaaimannen spotten. We namen plaats in de korjaal en vaarden in het pikkedonker over de rivier. Gedurende onze vaartocht zagen we ontelbaar veel sterren aan de hemel staan. Ook zagen we kikkers over het water springen waarbij er soms een tegen de boot aansprong. In totaal zagen we drie kaaimannen deze avond. Na ons nachtelijke avontuur doken we direct ons bedje in. De volgende ochtend zouden we namelijk al vroeg opstaan om dieren te gaan spotten.

Om 7.00 uur de volgende ochtend stapten we opnieuw in de korjaal op zoek naar o.a. mooie vogels. De gids deed de geluiden na van de verschillende dieren om ze op die manier te lokken. We zagen wederom die mooie ara’s en vele andere vogels. Na het ontbijt stond een boswandeling op het programma aan de andere kant van de rivier. Wederom riep onze gids dieren op en niet zonder succes. Hij deelde mee dat er apen in aantocht waren. Op dat moment konden wij nog helemaal nog niks waarnemen. Opeens zagen we hoog in de bomen kleine aapjes die langzaam dichterbij kwamen. Verder zagen we een wat grotere aap die ons eveneens zat te observeren. In totaal zagen we ongeveer 20 apen die daar hoog in de bomen van boom naar boom slingerden.

In de middag gingen we eerst wat relaxen voordat we rond vijven gingen vissen. Tijdens het vissen ving Natascha direct een piranha. We bleven tot het donker werd doorvissen alleen bleef de vangst bij die ene piranha. Het was in ieder geval een mooie ervaring om daar op die rivier in het donker in alle rust te hengelen. We hadden de smaak van de natuur (lees de jungle) te pakken. De volgende ochtend wilden we daarom nog een keer `animal spotten’. Zo gezegd, zo gedaan. Ditmaal hoorden we brulapen en spinapen. We zagen vanaf het bootje zelfs enkele apen. Een mooie afsluiting van een geweldige trip.

Na het ontbijt stapten we voor de laatste maal in de korjaal die ons naar de landings- en tevens opstijgingsbaan zou brengen. In dit bootripje dachten we beiden terug aan de afgelopen dagen waarin we veel gedaan hadden. De tijd in het binnenland van Suriname was een prachtige en onvergetelijke ervaring die ons nog lang zal heugen. We konden er absoluut nog wel een paar dagen aan vast plakken zonder dat het zou vervelen. Een goede reden om nog eens terug te keren dus.

De komende dagen gaan we wat relaxen in de stad en een boottour maken. De tijd gaat nu erg snel en onze terugkeer staat er aan te komen. Des te meer reden om extra te genieten. Iets wat we prima hebben weten te doen de afgelopen tijd en nog steeds zonder problemen kunnen!

Voor ons vertrek zullen we nog een verslag schrijven vanuit Suriname, dus tot gauw.

Groetjes,

Natascha en Fernando