Relaxed-modus

Hallo iedereen,

Alweer ruim 2,5 week geleden namen we na drie dagen in Chile te zijn geweest de bus terug naar Bariloche. De bedoeling was om in Chile op z´n minst de kerst te vieren, maar ook dit was ons eigenlijk iets te veel van het goede. De busreis naar Bariloche was daarom extra plezierig.

We waren opnieuw in Bariloche waar de volgende dag direct bewees dat het een goede keuze was om terug te keren. De dag voor kerst wandelden we naar refugio Frey (iets buiten Bariloche) waar je dan kan overnachten of diezelfde dag nog kan terug keren. We startten met een stevig tempo en in de warmte viel dat niet mee. Toen we na veel zwoegen bijna bij de refugio aankwamen merkten we ineens een dik pak sneeuw op. Gewoon een dik pak sneeuw naast het wandelpad. In de brandende zon en met het zweet op de voorhoofden stonden we naar sneeuw te staren.

De laatste meters overbrugden we enigszins met moeite, maar met wat we te zien kregen was die vermoeidheid in een klap weg. We stonden oog in oog met een meer dat zich voedde met de sneeuw van de bergen. De sneeuw was er in overvloed. Zoals we vaker hadden gedaan, lunchten we op een prachtplek die door ons zorgvuldig was uitgekozen. We hadden een reden om snel te lunchen want een rondje om het meer lopen zou een geweldige ervaring gaan worden. Om rondom het meer te lopen moesten we namelijk een stuk door de sneeuw wandelen. Een flink dik pak overigens. Daar liepen we dan. Totaal geen last van kou, korte broek aan, een t-shirtje en met de voeten die wegzakten in de sneeuw. Over contrast gesproken. De terugweg ging wat moeizaam. We bereikten uiteindelijk weer het plaatsje Bariloche. Hier vierden we kerstavond met een heerlijk maal. Deze avond wordt in Zuid-Amerika meer gevierd dan de kerstdag zelf.

De omgeving van Bariloche hadden we inmiddels goed uitgekamd en ook het centrum kenden we goed. Bariloche kent een leuke sfeer en staat verder bekend om haar uitstekende chocolade. Er is een heuze chocolade fabriek en in het centrum struikel je over de winkels die chocolade verkopen. Een waar paradijs voor de chocolade liefhebber waartoe Natascha zeker behoort. Nu vonden we het tijd om naar een andere plek te gaan. De plaats El Bolsón, op twee uur rijden van Bariloche, werd onze volgende bestemming. In de jaren zeventig trokken grote groepen hippies naar deze schitterend gelegen plek om daar een ware hippie kolonie te stichten met een eigen manier van leven. Wij verwachtten daarom veel mensen met lange baarden, lang haar en stelden ons zo voor dat de plek gehuld was in een dikke mist van al die wietdampen. Het viel allemaal mee met deze dingen. Toch zagen we de invloed van de hippies duidelijk terug in het aanbod van bijvoorbeeld eigen gebrouwd bier, verse fruitdrankjes, jam en heerlijk vers gebakken brood. Ja, blowen konden ze maar daarnaast deden ze dus genoeg andere dingen.

In El Bolsón wandelden we wederom naar een refugio welke ver verscholen lag in het bos. Een mooie wandeling die ondanks de hitte goed te doen was. Verder bezochten we in deze plaats La Cabeza del Indio (indianenhoofd), een enorme rots die inderdaad de vorm had van een indianenhoofd. Al wandelend naar deze plek keken we uit over de vallei en de kronkelende rivier die daar doorheen liep. Een schitterend plaatje. Een ding was duidelijk. De hippies van weleer hadden tussen hun vele blowmomenten een zeer helder moment toen ze besloten om zich definitief in El Bolsón te vestigen. Wat een schoonheid! In totaal zijn we twee nachten in El Bolsón gebleven. Vrijdag 28-12 gingen we in de avond terug naar Bariloche, hier sliepen we een nacht om vervolgens de volgende dag een 19-urige busrit naar Buenos Aires te ondernemen.

Op zondag 30-12 kwamen we aan in Buenos Aires. Oud en vertrouwd namen we onze intrek in het appartement waar we eerder verbleven. De bedoeling was om drie nachten in Buenos Aires te blijven en dan weer verder te reizen. Naar Uruguay deze keer. We liepen naar de haven om te informeren naar de boottijden richting Uruguay. Het leek alsof heel Buenos Aires naar Uruguay vertrok want het was stampvol met toeristen. De zomervakantie is hier aangebroken en het was duidelijk waar men naar toe ging. Eigenlijk hadden we helemaal geen zin meer om naar het door westerse toeristen `onontdekte´Uruguay te gaan. Naast de Argentijnen hebben verder de Brazilianen zomervakantie. Ook zij schijnen de mooie plekken in Uruguay met gemak te kunnen vinden. We besloten om niet meer naar Uruguay te gaan en probeerden ons verblijf in Buenos Aires te verlengen tot een week. Wel wilden we in hetzelfde appartement blijven. Gelukkig konden we dit zonder problemen verlengen.

Buenos Aires is onze stad. Na de de eerdere negen dagen nu dus nog eens zeven dagen. We zijn in een andere fase van het reizen. Van hot naar her reizen is niet meer iets wat we graag doen. Nee, we willen gewoon relaxen en genieten op onze manier. Het klinkt misschien raar, maar reizen vreet veel energie. Vandaar dat we vanaf heden in een relaxed-modus de dingen doen. Eigenlijk waren we met onze `nieuwe´ reisstijl in Bariloche reeds gestart.

Zoals inmiddels wel bekend is, zijn we al lang van huis en dat wordt met name beseft als je hier je verjaardag viert of kerst meemaakt. Maar het is natuurlijk des te bijzonder als je het nieuwe jaar ingaat in een ander land. Wij hebben 2008 ingeluid in Buenos Aires bij de bekende Obelisk. Net als toen we in Nederland het nieuwjaar van 2007 vierden, hadden we ook nu weer voldoende om over na te denken. Precies een jaar geleden stonden we op het punt om deze reis te gaan maken. Over 1,5 maand zou het toen gaan gebeuren. Nu duurt het precies 1,5 maand voordat we terugkeren naar Nederland. Het jaar 2007 was geweldig en ook het jaar 2008 begint goed.

Het begin van 2008 beleefden we in de eerder genoemde relaxed-modus. We maakten een uitstapje naar het stadje Tigre, een uur met de trein vanaf Buenos Aires. Daar maakten we een boottocht door het stadje. Het was een heerlijk dagje in een andere omgeving. De hitte was eindelijk wat minder, zodat het rond bewegen niet met al te veel moeite ging. De laatste dagen was het namelijk tegen de veertig graden!

Op zondag 6-1 dronken we in de ochtend een koffie met de eigenaresse van het appartement als soort van afscheid. Ondanks de korte contactmomenten was er zeker een klik. Tijdens het bakkie koffie babbelden we gezellig over van alles en nog wat. Een rustig begin van de dag. We namen afscheid en gingen richting het bustation (Retiro) waar we een bus naar San Antionio de Areco namen. Dit dorpje ligt in de Pampas met haar uitgestrekte groene velden, razende koeien en elegante paarden. Vanuit dit dorpje schrijven wij deze keer dit weblog. De sfeer is er relaxed en de mensen zijn supervriendelijk. Het doet ons denken aan de mensen in het noorden van Argentinie.

Gisteren vierden we de verjaardag van Fernando met de door hem heiligverklaarde Argentijnse biefstuk. Uiteraard werd de maaltijd vergezeld met een goede wijn. Bij deze heel veel dank voor alle felicitaties!!!!! Vandaag hebben we een dag op een Estancia meegemaakt. Een dag op een landhuis met daaromheen dus die groene velden. Hier werd kennisgemaakt met de Gaucho cultuur. Haar muziek en gewoonten. De lunch was een barbeque met.....................jawel.......................veel vlees. Nee, we krijgen er maar geen genoeg van!

Het einde van onze reis door Argentinie nadert. Morgen vertrekken we richting de Iguazu watervallen. Daar gaan we enkele dagen verblijven voordat we een bliksembezoek aan Brasil brengen. Het genieten gaat gewoon door!

Tot gauw.

Natascha & Fernando