Eerste bericht

Hallo allemaal,

Volgende week is het zover. Volgende week zaterdag is namelijk het moment waar we al lang naar uitkijken. Die zaterdag, de zeventiende, vliegen wij naar Ecuador om te beginnen met een reis die een jaar gaat duren. In Ecuador verblijven we sowieso minimaal zes weken. Met dit weblog willen we onze reiservaringen delen met iedereen die op de hoogte wil blijven. Op dit weblog schrijven we onze reisverhalen en plaatsen we foto’s. Bij elk verhaal kunnen er reacties worden geplaatst door jullie. Uiteraard kunnen jullie ook naar onze persoonlijke emailadressen mailen.

Omdat het vanaf volgende week zaterdag pas echt begint, schrijven we dit bericht dus nog vanuit Nederland. Want ja, wat doe je nou zo’n week voordat je gaat? Is het hollen en stil staan, of is het juist kalm naar het moment toeleven? Wij doen het laatste met een vleugje van het eerste. Want het is natuurlijk niet niks om een jaar naar het buitenland te gaan en het leven hier voor even achter je te laten. Het vergt een behoorlijke voorbereiding. Een voorbereiding die uiteraard niet op het laatste moment aankomt, maar die wel op het laatste moment wat omvangrijker lijkt. Op het moment van schrijven hebben we bijvoorbeeld ons huis nog niet onderverhuurd. Ondanks de grote interesse heeft het tot nu toe niet geleid tot een concrete ‘deal’. In een laatste week kan veel gebeuren, maar we houden er rekening mee dat het niet verhuurd is op het moment dat we vertrekken. Het is dan niet de gewenste situatie maar geen reden om onrustig te worden. We gaan er hoe dan ook vandoor volgende week!

Zo’n laatste week is eigenlijk heel bijzonder. Je beleeft de dingen veel bewuster. Simpele dingen als wat gaan drinken met iemand leer je extra te waarderen. De eenmalige sneeuwdag van eergisteren was ook zeer geweldig. Ondanks dat we qua leeftijd al wat ouder zijn, hebben we met veel plezier een sneeuwballen gevecht gehouden. Verder beseffen we goed dat we bepaalde zaken voorlopig niet zullen eten of drinken. Dus als je een broodje kebab eet, lekkere Surinaamse maaltijden nuttigt, Italiaans eet, of als iemand heerlijk heeft gekookt, smaakt het toch allemaal wat lekkerder.

Nou zijn we er redelijk nuchter in hoor. Want een jaar reizen is geweldig, maar een jaar op zich is niet heel lang. Voor we het weten zitten we weer in het werkende leven en zijn de dingen weer vanzelfsprekend. Na het lezen van diverse reisverslagen weten we dat dit weer heel snel opgepakt wordt. Dat is daarom de reden dat we er heel veel zin in hebben en weinig moeite hebben met het achterlaten van het huidige leven. Integendeel zelfs.

Deze laatste week ronden we zaken af. Gelukkig is het zoals we eerder beschreven echt niet alleen stressen. Je gaat wat eten bij familie en vrienden en voor je het weet zit je op het vliegtuig. We hopen op een geweldige tijd en houden jullie op de hoogte.

Mochten er vragen zijn dan horen we die uiteraard graag!

Groetjes,

Fernando & Natascha